لسان الصدق (ع)

[Mitra@]

[Mitra@]

قال رسول الله (ص): من ترك معصية لله مخافة الله تبارك و تعالي أرضاه الله يوم القيامة .
امام جعفر صادق (ع) :
پيامبر خدا (ص)فرمود :
هر كه گناهي را براي خدا و ترس از او ترك كند خدا او را در روز قيامت خشنود گرداند .اصول كافي ، ج 3 ، ص 128

[noura]

ابن فضال روایت کند:

نزد ام حمیده رفتم تا او را به رحلت امام تعزیت دهم.
گریست و من از گریه او به گریه در آمدم.
پس گفت: اگر ابو عبد الله را هنگام مرگ می دیدی
چیزی شگفت مشاهدت می کردی.
چشم خود را گشود و گفت: هر کس را با من خویشاوندی دارد گرد آورید.
همه را گرد آوردیم.
بدان‌ها نگریست و گفت:

شفاعت ما به کسی نمی رسد که نماز را سبک بدارد.

ثواب الاعمال، ص 205؛ بحار الانوار، ج 47، ص 2

[noura]

یکی از اصحاب آن حضرت گفته است:

بر او در آمدم موسی بن جعفر(ع) پیش روی او نشسته بود و او وی را وصیت می‏ کرد.
آنچه از آن وصیت‏ به یاد دارم این است:
پسرکم وصیت مرا بپذیر و گفتارم را به خاطر سپار.
اگر آن را به خاطر سپاری خوشبخت زندگی خواهی کرد و ستوده خواهی مرد.

پسرکم! آنکه بدانچه خدا بدو داده قناعت کند بی‏ نیاز بود،
و آنکه دیده به مال دیگری دوزد مستمند می‏ میرد.
آنکه بدانچه خدای عز و جل بدو داده خرسند نباشد خدا را در قضای او متهم کرده است.
آنکه گناه خود را خرد داند گناه جز خود را بزرگ شمارد.
و آنکه گناه دیگری را خرد به حساب آرد، گناه خود را بزرگ انگارد.
آنکه پرده از عیب دیگری برگیرد، عیبهای درون خانه ‏اش آشکار شود.
آنکه شمشیر ستم کشد، بدان کشته شود.
آنکه برای برادر خود چاهی کند، خود در آن بیفتد.

آنکه با سفیهان بیامیزد حقیر شود و آنکه با علما نشیند وقار یابد.
آنکه در جای‏ های بد در آید متهم شود.
پسرکم حق را بگو! به سودت باشد یا به زیانت.
از سخن چینی بپرهیز که آن کینه را در دلهای مردم می‏ کارد.
پسرکم! اگر جستجوی بخشش می‏ کنی به معدن های آن روی آور.

حلیة الاولیاء، ج 3، ص 195، صفة الصفوه، ج 2، ص 170.

[noura]

امام جعفر صادق (ع) :


چنان از خدا بترس كه گويا او را مي بيني

و اگر تو او را نمي بيني او تو را مي بيند .


اصول كافي ، ج 3 ، ص 110