آشنای بهشت

[Sarashpaz-Sepideh]

برترين مخلوق

حسين بن عبدالله مى گويد: به امام صادق(عليه السلام) عرض كردم: آيا رسول خدا(ص) سرور فرزندان آدم بود؟
آن حضرت فرمود: قسم به خدا, او سرور همه مخلوقات خداوند بود. خدا هيچ مخلوقى را بهتر از محمد(ص) نيافريد. (19)
امام صادق(عليه السلام) در حديث ديگرى فرمود: چون رسول خدا(ص) را به معراج بردند جبرئيل تا مكانى با وى همراه بود واز آن به بعد او راهمراهى نمى كرد. پيامبر(ص) فرمود: جبرئيل, در چنين حالى مرا تنها مى گذارى؟! جبرئيل گفت : تو برو . سوگند به خدا در جايى قدم گذاشته اى كه هيچ بشرى قدم نگذاشته و بيش از تو بشرى به آن جا راه نيافته است. (20)
معمر بن راشد مى گويد: از امام صادق(عليه السلام) شنيدم كه فرمود: يك نفر يهودى خدمت رسول خدا(ص) رسيد و به دقت او را نگريست.
پيامبر اكرم(ص) فرمود: اى يهودى! چه حاجتى دارى؟ يهودى گفت: آيا تو برترى يا موسى بن عمران; آن پيامبرى كه خدا با او تكلم كرد و تورات و انجيل را بر او نازل نمود, و به وسيله عصايش دريا را براى او شكافت و به وسيله ابر بر او سايه افكند؟
پيامبر(ص) فرمود: خوش آيند نيست كه بنده خود ستايى كند ولكن (در جوابت) مى گويم كه حضرت آدم( عليه السلام) وقتى خواست از خطاى خود توبه كند, گفت:
(اللهم انى اسالك بحق محمد و آل محمد لما غفرت لى) خدايا! به حق محمد و آل محمد از تو مى خواهم كه مرا عفو نمايى. خداوند نيز توبه اش را پذيرفت. حضرت نوح(عليه السلام) وقتى از غرق شدن در دريا ترسيد گفت: ( اللهم انى اسالك بحق محمد و آل محمد لما انجيتنى من الغرق) ; خدايا به حق محمد و آل محمد از تو در خواست مى كنم. مرا ازغرق شدن نجات بدهى. خداوند نيز او را نجات داد. حضرت ابراهيم(عليه السلام) در داخل آتش گفت: (اللهم انى اسالك بحق محمد وآل محمد لما انجيتنى منها); خدايا! به حق محمد وآل محمد از تومى خواهم كه مرا از آتش نجات دهى. خداوند نيز آتش را براى او سرد و گوارا نمود. حضرت موسى(عليه السلام) وقتى عصايش را به زمين انداخت و در خود احساس ترس نمود گفت: (اللهم انى اسالك بحق محمد و آل محمد لما امنتنى); خدايا! به حق محمد و آل محمد از تو در خواست مى نمايم كه مرا ايمن گردانى. خداوند متعال به او فرمودلاتخف انك انت الاعلى) (21) نترس. مسلما تو برترى.
اى يهودى, اگر موسى(عليه السلام) امروز حضور داشت ومرا درك مى كرد و به من ونبوت من ايمان نمىآورد. ايمان ونبوتش هيچ نفعى به حال او نداشت. اى يهودى! از ذريه من شخصى ظهور خواهد كرد به نام مهدى( عليه السلام) كه زمان خروجش عيسى بن مريم براى يارى او فرود مىآيد و پشت سر او نماز مى خواند. (22)
سياستمدارى پيامبر(ص)

درعرف جهاني امروز( سياست ) را به معناي نيرنگ ودروغ براي كسب قدرت و سلطه بر مردم تعريف ، مي كنند ، اما ( سياست ) در لغت, به معناى ( اداره كردن امور مملكت و حكومت كردن است ). خداوند متعال پيامبر خاتم ( ص) جانشينان بر حق او,ائمه معصومين (عليهم السلام) را از بهترين سياستمداران شمرده است در زيارت جامعه , در وصف ائمه (عليهم السلام) كه پرورش يافتگان مكتب نبوتند, آمده است: (وساسه العباد).
فضيل بن يسار مى گويد: از امام صادق(عليه السلام) شنيدم كه به بعضى از اصحاب قيس ماصر فرمود: خداوند ـ عزوجل ـ پيغمبرش را تربيت كرد و نيكو تربيت فرمود. چون تربيت او را تكميل نمود, فرمود: ( انك لعلى خلق عظيم); تو بر اخلاق عظيمى استوارى. سپس امر دين و امت را به او واگذار نمود تا سياست و اداره بندگانش را به عهده بگيرد, سپس فرمود: (ما اتاكم الرسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا) (23) آنچه را رسول خدا براى شما آورد, بگيريد , ( و اجرا كنيد) وازآنچه نهى كرد, خود دارى نماييد.
رسول خدا(ص) استوار, موفق ومويد به روح القدس بود ونسبت به سياست و تدبير خلق هيچ گونه لغزش وخطايى نداشت و به آداب خدا تربيت شده بود,... .
زهد و وارستگى

حضرت محمد( ص) هرگز نسبت به دنيا و لذايذ زودگذر آن ميلى نشان نداد و به آن , توجهى نكرد. آن حضرت براى هدايت مردم و رساندن آن ها به سعادت دنيا و آخرت وارد عرصه سياست شد.
امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: روزى رسول خدا(ص) در حالى كه محزون بود, از منزل خارج شد فرشته اى بر او نازل شد , در حالى كه كليد گنج هاى زمين را به همراه داشت. فرشته گفت: اى محمد(ص), اين كليدهاى گنج هاى زمين است. پروردگارت مى فرمايد: اين كليدها را بگير و درگنج هاى زمين را باز كن وآنچه مى خواهى ازآن استفاده نما. بدون اين كه نزد من ذره اى ازآن ها كم شود.
پيامبر(ص) فرمود: دنيا خانه كسى است كه خانه (واقعى) ندارد. كسانى دور آن جمع مى شوند كه عقل ندارند.
فرشته گفت: به آن خدايى كه تو رابه حق مبعوث نمود! وقتى در آسمان چهارم كليدها را تحويل مى گرفتم , همين سخن را از فرشته ديگرى شنيدم.
ابن سنان مى گويد: امام صادق(عليه السلام) فرمود: مردى نزد پيامبر( ص) آمد , در حالى كه آن حضرت روى حصيرى نشسته بود كه زبرى آن بر بدن آن حضرت اثر گذاشته بود, و بربالشى از ليف خرما تكيه نموده بود, كه برگونه هاى گلگونه اش نفوذ كرده بود.آن مرد درحالى كه جاهاى اثر كرده را مسح مى نمود, گفت: كسرى و قيصر (پادشاهان ايران و روم) هرگز چنين راضى نمى شوند و بر حرير و ديبا مى خوابند و تو ( كه سرور مخلوقات خدايى) بر اين حصير!
پيامبر(ص) فرمود: به خدا من از آن ها برتر وگرامى تر هستم. من كجا و دنيا كجا! مثال زودگذر بودن دنيا, مثال شخصى است كه بر درختى سايه دار عبور مى كند , لحظه هايى از سايه درخت استفاده مى كند و وقتى سايه تمام شد , از آن جا كوچ مى كند و درخت را رها مى كند.
هيچ زمينه اى از زندگى پيامبر(ص) نيست, مگر اين كه امام صادق(عليه السلام) در آن زمينه سخنانى با ارزش دارد. به عنوان حسن ختام, به ذكر خطبه اى از آن حضرت در توصيف پيامبر(ص) اكتفا مى كنيم.
خطبه امام صادق (عليه السلام) در وصف حضرت محمد ( ص )
بردبارى, وقار و مهربانى خدا سبب شدتا گناهان بزرگ و كارهاى زشت مردم مانع نشود كه دوست ترين و شريف ترين پيغمبرانش, يعنى محمد بن عبدالله(ص) را براى مردم بر گزيند.
محمد بن عبدالله(ص) در حريم عزت تولد يافت، در خاندان شرافت اقامت گزيد, حسب و نسبش آلوده نگشت, صفاتش را دانشمندان بيان كردند و حكميان در وصفش انديشه نمودند, او پاكدامنى بى نظير, هاشمى نسبى بى مانند و بى مانندى از اهل مكه بود. حيا صفت او بود و سخاوت طبيعتش , بر متانت ها و اخلاق نبوت سرشته شده بود. اوصاف خويشتن دارىهاى رسالت بر او مهر شده بود تا آن گاه كه مقدرات و قضا وقدر الهى عمر اورا به پايان رسانيد وحكم حتمى پروردگار او را به سرانجامش منتهى ساخت.
هر امتى, امت پس از خود را به آمدنش مژده داد. نسل به نسل از حضرت آدم تا پدر بزرگوارش, عبدالله, هر پدرى او را به پدر ديگر تحويل داد اصل و نسبش به ناپاكى آميخته نشد و ولادت او با ازدواج نا مشروع پليد نگشت. ولادتش در بهترين طايفه, گرامى ترين نواده (بنى هاشم), شريف ترين قبيله (فاطمه مخزوميه) و محفوظترين شكم باردار (آمنه دختر وهب) و امانت دارترين دامن بود.
خدا او را برگزيد , پسنديد و انتخاب كرد سپس كليدهاى دانش و سر چشمه هاى حكمت را به او داد. او را مبعوث نمود تا رحمت بر بندگان و بهار جهانيان باشد. خداوند كتابى را بر او نازل كرد, كه بيان و توضيح هر چيزى درآن است و آن را به لغت عربى, بدون هيچ انحرافى قرار داد, به اميد اين كه مردم پرهيزكار شوند. آن را براى مردم بيان كرد و معارف آن را روشن ساخت و با آن , دينش را آشكار ساخت و واجباتى را لازم شمرد و حدودى را براى مردم وضع نمود وبيان كرد. آن ها را براى مردم آشكار نمود و آن ها را آگاه ساخت. آن حضرت درآن امور, راهنمايى به سوى نجات و نشانه هاى هدايت به سوى خدا مى باشد. رسول خدا(ص) رسالتش را تبليغ كرد, مإموريتش را آشكار ساخت, بارهاى سنگين نبوت را كه به عهده گرفته بود, به منزل رسانيد و به خاطر پرورگارش صبر كرد و در راهش جهاد نمود. با برنامه ها و انگيزه هايى كه براى مردم پى ريزى نمود ومناره هايى كه نشانه هاى آن را بر افراشت, براى امتش خير خواهى كرد, و آن ها را به سوى نجات و رستگارى فرا خواند و به ياد خدا تشويق وبه راه هدايت دلالت كرد, تا مردم پس از او گمراه نشوند.
آن حضرت نسبت به مردم دلسوز و مهربان بود.
پی نوشت ها

(1) حجر, آيه 9. (انا نحن نزلنا الذكر و انا له لحافظون)
(2) قلم, آيه 4.
(3) فتح, آيه 29.
(4) مصباح الشريعه, ترجمه زين العابدين كاظمى, ص 126.(خلقنى الله من صفوه نوره. ..)
(5) جلإ العيون. ص 11.
(6) همان, ص 36.
(7) بحار الانوار, ج 16, ص101.
(8) مناقب, ج 1, ص 150.
(9) سفينه البحار, ج 1, ص 433.
(10) بحار الانوار, ج 17, ص 30,
(11) هند بن ابى هاله, فرزند حضرت خديجه(س) از شوهر قبلى اش بود كه در خانه پيامبر اسلام رشد و نمو نمود.
(12) بحار الانوار, ج 16, ص 148 ـ 147.
(13) كليات سعدى, فصل طيبات, ص 533 ـ 532.
(14) بقره, آيه 146.
(15) فتح, آيه 29.
(16) بقره, آيه 89.
(17) تفسير نور الثقلين, ج 1, ص 138 و ج 5, ص 77.
(18) انبيإ, آيه 107.
(19) اصول كافى, ترجمه سيد جواد مصطفوى, ج 2, ص 325.
(20) همان, ص 321.
(21) طه, آيه 68.
(22) بحار الانوار, ج 16, ص 366. به نقل از جامع الاخبار, ص 8 ـ 9.
(23) حشر, آيه 7.

[Sarashpaz-Sepideh]

«ای رسول خدا! همه چیز برای مهمانی آماده است. پیامبران و ملائكه به استقبال آمده*اند؛ آیا آماده*اید؟» فرمود: «نه. امّتم چه می*شوند؟»


شفاعت امّت، آرزوی پیامبر
وقتی كه پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) از طرف خدا مأمور شد كه دعوت خود را علنی نماید، به بالای كوه مروه رفت و مردم را این*گونه مورد خطاب قرار دادند:
«قُولُوا لا اِلهَ إِلّا اللهُ تُفْلِحُوا»؛
بگویید معبودی جز خداوند نیست تا رستگار شوید.
ابولهب به سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) سنگ پرتاب كرد و پیامبر را زخمی نمود، درحالی كه فریاد می*زد: «ای مردم از او پیروی نكنید؛ او دروغگوست».
به دنبال این اقدام ابولهب، قریشیان آزار بسیاری به پیامبر رسانده و بارها به حضرت صدمه زدند، تا این*كه ملكی بر پیامبر نازل شد و عرض كرد: «یا رسول الله (صلی الله علیه و آله) من ملك موّكل كوه*ها هستم، خداوند مرا فرستاده تا به تلافی آزاری كه مردم قریش به تو رسانده*اند،* دو كوه اخشب را بر سر ایشان خراب كنم».
پیامبر  فرمود:
«لا إِنَّ قَوْمِی لا یَعْلَمُونَ»؛
نه! قوم من جاهل*اند و نمی*دانند.
آری، پیامبر عظیم*الشّأن اسلام نسبت به امّت خویش بسیار مهربان و صبور بود. در قرآن مجید آمده است:
«أَلَمْ نَشْرَحْ لَكْ صَدْرَكَ»؛
آیا ما به تو شرح صدر ندادیم (تا بتوانی مردم را تحمّل كنی)؟
هنگام ارتحال رسول اكرم، حضرت جبرئیل (علیه السلام) نازل شد و گفت: «ای رسول خدا! همه چیز برای مهمانی آماده است. پیامبران و ملائكه به استقبال آمده*اند؛ آیا آماده*اید؟» فرمود: «نه. امّتم چه می*شوند؟» پاسخ آمد:
«وَلَسَوْفَ یُعْطِیكَ رَبُّكَ فَتَرْضی»؛
پروردگار تو، به قدری به تو اعطا خواهد نمود كه راضی شوی.
یعنی باب شفاعت برای تو مفتوح است و این*گونه است كه آرزوی پیامبر(صلی الله علیه و آله) در مورد شفاعت امّت با وعدة الهی محقّق می*گردد.

[ماهمون]

سجایای اخلاقی پیامبراسلام(صلوات الله علیه وآله)قسمت اول

رسول خدا(صلوات الله علیه وآله) در قرآن صاحب خُلق عظیم معرفی شده است واین ختم کلام در بیان سجایای اخلاقی پیامبر اکرم(صلوات الله علیه وآله) است.

خداوند متعال، به سبب وجود مبارک پیامبر برما منّت نهاده است. چنان که در قرآن می فرماید: « ویضَعُ عنهُم اِصرَهُم وَ أَغلالَ»؛1 پیامبر غل های جاهلیت را که به دست وپاهای آنها بود، شکست وباز کرد. یعنی آنان ار آسوده خاطر وآزاد کرد ودینی خالی از هرگونه پیرایه و انحراف وکاملاً سازگار با فطرت انسانی به ارمغان آورد.

سجایای اخلاقی پیامبراعظم(صلوات الله علیه وآله)

خُلق عظیم:

رسول خدا(صلوات الله علیه وآله) در قرآن صاحب خُلق عظیم معرفی شده است واین ختم کلام در بیان سجایای اخلاقی پیامبر اکرم(صلوات الله علیه وآله) است.او با خُلق وخوی الهی خود مردم را به سوی خدا دعوت می نمود.

بهترین راه برای ارشاد وهدایت مردم و جوان ها، استفاده از شیوه اهل بیت علیهم السلام در تربیت است؛« کُونُوا دُعاةً النّاسِ بِغَیرِ أَلسِنَتِکُم»2؛ مردم را به جای زبان با عمل، به نیکی ها دعوت کنید.

اهل بیت علیهم السلام مردم را با عمل خویش هدایت می کردند، بنابراین اخلاق و رفتار ایشان برای ما بهترین الگو در رفتار ودعوت مردم به نیکی هاست.در همین راستاو ان شاءالله درمطالب بعدی به برخی از اخلاق حسنه پیامبر اکرم (صلوات الله علیه وآله) اشاره خواهیم کرد.

---------------------
پی نوشت ها:
2.الکافی،ج2،ص78
1.اعراف آیه 157

[mona2012]

شیعیان باید بدانند :
هنگامی که نام پیامبر آورده میشود حتما چه در نوشتار و چه در گفتار باید گفته شود:
صلی الله علیه و آله
نه اینکه به اختصار (ص) نوشته شود یا اینکه نصفه خوانده شود.
چرا که همراه پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه و آله و سلم باید بر ائمه اطهار علیهم السلام نیز درود فرستاد.

[mona2012]

چرا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از انبیای الهی برترند؟؟؟ آیا آن پیامبران خطایی داشتند؟ چرا خداوند انبیای دیگر را به این برتری نرساند؟؟؟؟