خاطرات خانواده ازادگان

[مارال خانم]

برادرم با کوله باری از تجارب تلخ و سیاه برگشت. اما چه برگشتنی .... بعد از چند روز دندونهاش شروع کرد به خورد شدن با کوچکترین حرفی از جا میپرید...موقع نشستن مثل پیرمردها کوشه ای کز میکرد و مینشست.... اشتها به غذا صفر .... و تا دلتون بخواد از خاطرات اسرات میگفت و دل ما رو خون میکرد. از شکنجه ها و غذا . از بهداشت و از امکانات. هنوز بعد از 20 سال برادرم و همسرم با یاداوری خاطرات اسارت میرن تو خودشون .

[مارال خانم]

میدونم درست نیست گفتنش اما دلم گرفته از دست بعضی از ادمها که فکر میکنن که ما و امثال ما داریم از تمام امکانات استفاده میکنیم. توی مدرسه دخترم کسی نمیدونه که دختر ازاده هست یک روز که مدرسه جلسه بود یه خانمی از اولیا کنارم نشسته بود و میگفت چرا باید این بچه های ازاده سهمیه داشته باشن اما بچه من باید با جان کندن قبول بشه خانمه نمیدونست من هم همسر ازاده هستم فقط نگاهش کردم و گفتم حق با شماست....در صورتی که دخترم خودش بدون سهمیه قبول شد.... از این جور افراد کم نیستند. همسر من تنها ازاده شهرمون هست که از هیچ نوع امکاناتی استفاده نکرد.... دلم گرفته همه به ما به چشم ادم فرصت طلب نگاه میکنند. که از تمام امکانات دولتی و غیر دولتی داریم به بهترین نهو ممکن استفاده میکنیم..... در صورتی که ما حتی از حقوق خودمون به عنوان خانواده ازاده اطلاعی نداریم.چند وقت پیش لوح تقدیری از ستاد ازادگان به همسرم دادن بخاطر گذشت از حق خودش و اینکه تنها ازاده ای هست که هیچ نوع تسهیلاتی نگرفت. و من اون لوح رو انداختم بیرون. چون یاداور بدترین خاطرات زندگیم هست.....

[ماهمون]

ارسالی توسط مارال خانم

.... دلم گرفته همه به ما به چشم ادم فرصت طلب نگاه میکنند. .

اکثرا

[مارال خانم]

26 مرداد سالروز ورود آزادگان به میهن مبارک